تأثیر خستگی محیطی بر ویژگی‌های زمانی تصویرسازی ذهنی در شناگران غیرماهر و ماهر

هدف این پژوهش تعیین تأثیر خستگی محیطیبر ویژگی‌های زمانی تصویرسازی ذهنی در شناگران ماهر و غیرماهر بود. تعداد 30 شناگر مرد (15 غیرماهر و 15 ماهر) در دامنة سنی 18 تا 24 سال به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و مدت زمان تصویرسازی آن‌ها (بینایی درونی، بینایی بیرونی و حرکتی) در شنای کرال سینة 100 متر، قبل و بعد از خستگی محیطی (تمرین شنای آزاد با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه تاحد واماندگی) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. براساس نتایج، دقت تصویرسازی ورزشکاران ماهر بیشتر از غیرماهر است و خطای زمان‌بندی در تصویرسازی حرکتی بیشتر از تصویرسازی بینایی است. خستگی، خطای زمان‌بندی را برای هر سه نوع تصویرسازی و هر دو گروه غیرماهر و ماهر افزایش می‌دهد. نتیجه اینکه کنترل زمان‌بندی تصویرسازی در شرایط خستگی برای اثربخشی مداخلات ضروری است.